portraits
Hannah in Nieuw Gent
Ik maakte deze portretten van mijn zus ongeveer twee weken geleden. Het was onze aller eerste CoronaWalk na bijna een volledige week van isolatie. De zon deed deugd en voor een fractie van een seconde leek alles even normaal te zijn. Maar met één blik op de straten voor ons werd al snel duidelijk dat alles verre van normaal was. Ik woon in een buurt waar het nooit stil is, waar het zelden rustig is en waar je altijd wel iemand tegen komt die je kent (al is het maar van ziens). Maar die dag, voor het eerst in mijn leven, wandelde ik in mijn eigen buurt met een onbekend gevoel. Ik herkende het lege plein niet als het kerkplein waar normaal altijd kinderen van de buurt samen komen om te voetballen en te spelen. Ik herkende de verlaten speeltuin niet als de speeltuin waar ik als klein meisje ging ravotten met mijn blote voetjes in het zand. Maar wat voor mij vooral zo ontzettend vreemd aanvoelde waren de straten van Nieuw Gent, die anders altijd rumoerige en levendige zijn, nu volledig stil.
We wandelden verder en ik merkte hoe ook de natuur onze buurt veranderd heeft. De bomen staan terug in bloei en kleurrijke bloemen worstelen hier en daar al hun weg door de struiken. Ik besefte dat we een van de kleurrijkste seizoenen dit jaar zullen moeten overslaan, zodat we hopelijk allemaal gezond en wel in de warme zomerdagen ons leven terug kunnen oppakken.
Dus, maak af en toe een wandeling in je buurt en pluk wat bloemetjes. Zet ze in een mooi vaasje en beleef zo toch een beetje de lente, al is het vanuit je kot!
Comments